Tesla is lange tijd ‘the only kid in town’ geweest wat de verkoop van elektrische voertuigen betreft. Maar dat tijdperk is voorbij. We gaan hier nu geen uitspraken doen over Tesla als bedrijf of aandeel, maar dat er steeds meer andere elektrische auto’s op de weg rijden is duidelijk. De grondstof nikkel is daarbij de meest-over-het-hoofd-geziene grondstof in de batterijmix.

BMW, Audi, Ford, Toyota, Porsche, … het aantal elektrische auto’s neemt nu in snel tempo toe.

Om al deze auto’s elektrische auto’s te laten rijden, zijn er natuurlijk batterijen nodig.

Héél véél batterijen.

Tussen 2010 en 2020 steeg de vraag naar EV-batterijen van 0,5 gigawatt uur capaciteit naar 526 gigawatt uur capaciteit.

Maar de komende 10 jaar zal die vraag pas écht exploderen.

Tot 9.300 gigawatt uur capaciteit tegen 2030.

Nog eens x17!

De vergeten grondstof van de batterij van de toekomst

De grondstof nikkel is daarbij de meest-over-het-hoofd-geziene grondstof in de batterijmix.

Hoewel deze batterijen vandaag nog steeds lithium-batterijen worden genoemd, is de naam nikkel-batterij eigenlijk veel beter op zijn plaats.

Tesla topman Elon Musk zei dit een jaar geleden ook al:

“Nickel is our biggest concern for scaling lithium-ion cell production, it is the biggest challenge for high-volume, long-range batteries.”

In 2020 bestond 8% van de EV-batterijen uit een concentratie van minstens 80% nikkel, maar dit zal tegen 2030 stijgen naar 50%.

Voor de opmars van elektrische auto’s is dus héél véél nikkel nodig de komende jaren.

Niet lithium, grafiet of kobalt … maar nikkel!

Waarom beleggen in nikkel?

De waarde van nikkel in een EV-batterij (groen) neemt sterk toe, zoals u kan zien op deze grafiek.

Daarbij is het voor nikkel bijzonder moeilijk om op te schalen als grondstof terwijl de vraag exponentieel stijgt.

Het opstarten van een nikkelmijn loopt vaak in de miljarden en is een proces dat vele jaren duurt.

Hoewel nikkel een van de grondstoffen is die het meeste in onze aardkorst voorkomt, wordt het slechts gevonden in zeer kleine hoeveelheden, zo’n 1% à 2%.

Dat betekent dus dat er enorm veel gemijnd moet worden om een kleine hoeveelheid nikkel te produceren.

Terwijl er niet zo heel veel plaatsen zijn waar dit economisch en duurzaam mogelijk is.

De plaatsen waar dat wél kan, zullen bijzonder gegeerd zijn in de toekomst.