Het is wetenschappelijk bewezen. We ervaren meer pijn van verlies dan we plezier beleven aan winst. Daarom dat we veel emotioneler reageren bij een beurscrash dan wanneer koersen stijgen naar een all-time high. Enkele rode dagen op de beurs staat vaak gelijk met een nieuw doemscenario dat nog vers in ons geheugen ligt. Ook al komen die doemscenario’s bijna nooit uit.

Het is dan ook belangrijk om je emoties onder controle te houden bij een beurscrash. Dit is wat wij geleerd hebben uit drie historische beurscrashes.

Black Monday

We waren nog niet professioneel actief ten tijde van Black Monday, maar toch staat het evenement in ons geheugen gegrift. Enerzijds omdat het in alle kranten stond. En anderzijds omdat er steeds weer naar wordt verwezen waardoor we ons zijn gaan verdiepen in deze uitzonderlijke dag.

Op 19 oktober 1987 donderde de S&P 500 op een maandag maar liefst 20,5% naar beneden. Paniek was alom tegenwoordig op Wall Street.

Opvallend: diegene die in paniek verkochten op deze zwarte maandag, hebben zo goed als op de bodem verkocht. De daaropvolgende maanden werden gekenmerkt door allerlei economische rampspoedscenario’s die er nooit kwamen.

Wie zich liet meeslepen in deze slecht-nieuws-show heeft veel gemist.

Dotcom-bubbel

De hype rond technologieaandelen eind jaren ’90 hebben we van dichtbij meegemaakt. Dit was op en top een gekkenhuis. De enige reden dat er aandelen werden gekocht was omdat iemand anders ze ook kocht. Fundamenten speelden totaal geen rol meer.

De afgunst droop van de beleggers. Iedereen verdiende enorm veel geld met bedrijven die daar zelf niet in slaagden. Een feest zonder einde … tot het einde kwam en velen hun enorme winsten zagen smelten als sneeuw voor de zon.

Iemand als Warren Buffett werd verguisd wegens te oud en geen kennis van zaken meer. De periode dat de dotcom-bubbel leeg liep, was een van de beste uit Buffett’s carrière.

Hier hebben we geleerd dat het beter is om niet met de kudde mee te grazen wanneer de euforie het grootste is. Ooit raakt het gras op en blijft er enkel gras over waar geen enkel ander schaap staat.

De Grote Recessie

Begin 2009 stond de S&P 500 bijna 60% lager dan zijn piek enkele maanden eerder. De paniek en volatiliteit op Wall Street was ongezien. De wereld daverde bijna letterlijk op zijn grondvesten. Bijna alle bedrijven moesten er operationeel op achteruit.

Hierdoor waren de waarderingen op de bodem van de crash nog steeds niet spotgoedkoop, ondanks de meer dan halvering van de index. Toch bleek het achteraf een ideaal moment om te kopen. Sinds 2009 zitten niet alleen de bedrijfsresultaten in de lift, maar ook de waarderingen.

Dubbele winst voor diegene die durfde beleggen wanneer het bloed door de straten liep.

Waarderingen zijn een goede leidraad, maar geen heilige graal om te beslissen wanneer je best aandelen koopt. Aandelen moeten niet goedkoop zijn vooraleer ze de bodem bereiken.

Conclusie

Samengevat kunnen we zeggen dat iedere beurscrash anders is. Gezond verstand is vaak de beste basis om je emoties en portefeuille onder controle te houden. Durf tegen de stroom in gaan maar blijf ook niet eindeloos wachten tot iets goedkoop wordt.