Steeds meer particuliere beleggers speculeren. Niet alleen met aandelen, maar bijvoorbeeld ook met cryptovaluta. De droom om in korte tijd hun inleg te vertienvoudigen, of zelfs verhonderdvoudigen doet rare dingen met mensen. We vonden een artikel met interessante grafieken, die we graag met je delen.
Speculanten nemen enorme risico’s in de hoop op een hoog rendement. De producten waarin ze beleggen worden vaak zelfs geprezen om hun hoge risico en volatiliteit. Terwijl dit juist beleggers zou moeten afschrikken.
Wanneer een speculant bereid is alles te verliezen in de hoop zijn dromen te realiseren verandert dit hoe ze naar een behaald rendement kijken.
Stel je voor dat je een activa (aandeel / optie / crypto) koopt voor € 1.000 en na korte tijd verkoopt voor € 10.000. Dit is dus een vertienvoudiging van je inleg, een zogenoemde ‘ten bagger’:Je verkoopt omdat je denkt dat de koers nu rond de piek zit. Een resultaat van 10 keer je inleg is natuurlijk fantastisch. Zeker wanneer je dit in een korte tijd hebt geboekt.
Dit soort speculatieve activa hebben echter de neiging om gekke dingen te doen. Binnen een paar weken kan de koers plaatsen bezoeken die eerder ondenkbaar leken.
Zo gebeurt het dat de koers exponentieel blijft stijgen:
Nu voelt het ineens als een gemiste kans. Terwijl je een fantastisch rendement geboekt hebt, voel je spijt. Je nam genoegen met een vertienvoudiging van je inleg wanneer dit ook verhonderdvoudiging had kunnen zijn. Al snel wordt het succes vergeten en resteert het gevoel van falen.
Dus het is beter wanneer de koers na je verkoop was gedaald, toch? Laten we naar dat scenario kijken.
We hanteren hetzelfde principe. Je koopt een activa en in korte tijd gaat de koers keer 10, waarna je verkoopt. In dit scenario had je het echter helemaal goed gezien. Nadat je verkoopt daalt de koers van € 10.000 naar € 1:
Goed gedaan! Je voorspelde de piek en stapte op het juiste moment uit. Dat is reden voor een feestje, toch?
Nee, … wanneer je er over nadenkt is dit geen reden voor een feestje.
Wanneer de prijs van een activa instort zijn er een heleboel verliezers. Mensen raken hun spaargeld kwijt, dromen vervliegen en toekomstplannen kunnen in de ijskast.
Wanneer je blij bent met een beurscrash omdat je zelf op tijd bent uitgestapt is dit een vorm van leedvermaak. Je haalt plezier uit andermans problemen. Dit is misschien wel de allerlaagste vorm van menselijke emoties. Zeker in het geval waarin de andere speculanten alleen maar op zoek zijn naar een mooie toekomst.
Deze emotie van leedvermaak wordt hier weergegeven als het Duitse ‘Schadenfreude’.
Eigenlijk kan je dus niet winnen, zelfs niet als je verkoopt met een mooie winst. Aan de ene kant is er spijt wanneer je te vroeg verkoopt. Aan de andere kant is er het leedvermaak als je op het juiste moment verkoopt.
In onze ogen is de kans op een astronomisch rendement de risico’s en negatieve emoties niet waard. We beleggen voor de lange termijn, en dit geeft veel rust.
De juiste timing wordt met deze strategie ook een stuk minder relevant, we geven de bedrijven toch de kans om lang voor ons te werken.