In onze beleggingscarrière hebben we al veel gezien. Diverse crashes, verschillende bullmarkten, de zeepbel in de Japanse huizenmarkt, de tech-bubbel, de financiële crisis en nog veel meer. Maar hoe meer ‘nieuwe’ dingen er op ons pad komen, hoe meer we zien dat ze eigenlijk hetzelfde blijven. 

Zo is er bijvoorbeeld altijd sprake van een cyclus. Ofwel in de economie, ofwel op de beurs. Meestal draaien er meerdere cycli tegelijk.

Bijvoorbeeld de relatief korte conjunctuurcyclus van 3 tot 5 jaar. Seculiere verschuivingen, zo ook op de beursvloer, lopen langer. Soms wel tot 20 jaar.

Verschuivingen in rentestanden kunnen patronen tot wel 30 jaar vormen. 

Vaak doorlopen de verschillende cycli een vast patroon. Er zijn eindeloos veel studies waarom deze cycli er zijn, en wat ze drijft. Maar eigenlijk is dat voor ons helemaal geen belangrijke informatie.

Het is wel relevant deze patronen te herkennen, op die manier kunnen we van de voorspelbaarheid profiteren. 

De emoties van beleggers

Op de beurs worden deze patronen gevoed door emoties van beleggers. Beurskoersen worden op euforie ver boven hun fundamentele waarde opgedreven. Bij paniek gaat het de tegenovergestelde kant op.

Ook dit is een tijdloos proces, omdat de psyche van de mens er aan ten grondslag ligt.

“Individuals who cannot master their emotions are ill-suited to profit from the investment process.” Benjamin Graham

Bijvoorbeeld een eenvoudig principe met een ingewikkelde term: extrapolatie van een kortetermijntrend. Dit betekent kortweg dat de mens de (zeer) recente geschiedenis op de toekomst projecteert.

Vertaald naar de beurs: “dit aandeel stijgt dus zal blijven stijgen” of uiteraard “dit aandeel daalt dus zal blijven dalen”.

Natuurlijk denken veel beleggers niet zo simplistisch, maar het is een diep en vaak onbewust onderliggend gevoel. 

Daarnaast worden deze patronen en cycli vaak gevoed door kuddegedrag. Beleggers zien dat vrienden geld verdienen in bepaalde aandelen, en willen dat ook. In het financiële nieuws gaat het over de populairste aandelen, en dan wil je niet achterblijven. 

Er gaat ook een vals gevoel van veiligheid uit. “Als iedereen dit een goed aandeel vindt, dan zitten we hier wel goed, toch?“

Zeker niet. 

Er zijn tal van voorbeelden waarin de meute massaal zijn vingers brandde aan ‘de beste en populairste aandelen’. Hierin schuilt dan ook een groot risico. Wanneer die populaire aandelen ineens niet meer gewild zijn heb je veel meer verkopers dan kopers. Er is dan niet veel voor nodig om de koers in een vrije val te duwen. 

Conclusie

Patronen en cycli zijn in de economie en op de beursvloer van alle tijden. Voor wat betreft de beurs worden ze vooral veroorzaakt door de emoties van beleggers. Ondanks dat iedereen inmiddels weet hoe dit werkt zien we keer op keer dat patronen zich herhalen. 

Ervaren beleggers herkennen deze patronen, en laten dit alleen maar in hun voordeel werken.