Met een stijging van 35% spoelt de olieprijs zijn eindejaarskater van 2018 vlotjes door. De olieprijs noteert terug boven 60 dollar per vat. Dat is van november 2018 geleden. Je zou verwachten dat olieaandelen ondertussen de pannen van het dak spelen op de beurs. Met een stijging van 16% doen ze echter maar half zo goed als de olieprijs.

Olieaandelen waren in 2018 al bij de goedkoopste aandelen van de markt.

En dat is vandaag nog altijd zo.

Het ziet er naar uit dat je vandaag een nieuwe kans krijgt om deze spotgoedkope aandelen aan je portefeuille toe te voegen.

Hoe absurd goedkoop zijn olieaandelen echt?

Beleggers willen altijd aandelen kopen die goedkoop zijn. Maar doen dat niet omdat het soms lang kan duren vooraleer de onderwaardering wordt weggewerkt.

Olieaandelen trappelen al grosso modo 8 jaar ter plaatse, vergelijkbaar met begin deze eeuw.

Wie begin deze eeuw te lang wachtte om olieaandelen te kopen, had de verschroeiende rally gemist waarbij een gemiddeld olieaandeel x3 ging.

Die kans laat je vandaag maar beter niet liggen.

Er zijn immers veel gelijkenissen te trekken tussen de periode begin deze eeuw en nu.

Net als toen moet niemand nog iets weten van olieaandelen en zijn ze historisch goedkoop gewaardeerd.

In 2019 hebben olieaandelen een gewicht van 5% à 6% in de S&P 500. Net als in de periode ’98 – 04.

In die periode fluctueerde de olieprijs tussen 20 en 30 dollar. Vandaag staan we dus ruim dubbel zo hoog.

Dat lage gewicht in de S&P 500 komt er natuurlijk niet zomaar.

Olieaandelen zijn vandaag spotgoedkoop.

Ze zijn na de banken de goedkoopste sector in de S&P 500, zowel op het gebied van de koers/winstverhouding als de koers/boekwaarde.

Beleggers moeten vandaag gebruik maken van deze historische onderwaardering.

Dit is een enorme value opportuniteit voor maximaal rendement op lange termijn.

Katalysator voor hogere beurskoersen

De eerste katalysator voor hogere koersen van olieaandelen is natuurlijk een hogere olieprijs. Met een stijging van 35% in 2019 is het zwarte goud alvast goed begonnen.

Een herstel van de wereldeconomie en/of een handelsakkoord tussen China en de VS zou het vuur helemaal aan het lont steken.

Maar los van de olieprijs, staan olieaandelen ook aan het begin van een nieuwe cyclus.

Begin deze eeuw boekten olieaandelen een Return on Capital van ongeveer 5%. Door de stijging van de olieprijs boven 100 dollar midden 2000, steeg de RoC tot een indrukwekkende 20%.

De oliecrisis van 2016 bracht de gemiddelde Return on Capital weer onder 5%. Sindsdien zit het rendement op kapitaal terug in de lift.

En waar rendement te rapen valt, vloeit vroeg of laat kapitaal naar toe.

Oliebedrijven hebben hun les dan ook geleerd. Willen ze meer kapitaal aantrekken, moeten ze het geweer van schouder veranderen.

En dat doen ze.

Ze focussen opnieuw op cashflow, afbetalen van de schulden, afbouwen van niet rendabele projecten, kapitaalefficiëntie, een aandeelhoudersvriendelijk beleid, …

Kortom: sterke oliebedrijven zijn stilaan terug gezond en hebben geen 100 dollar per vat meer nodig om winstgevend te zijn.

5 olieaandelen beter dan Royal Dutch Shell

Inside Value heeft momenteel 5 olieaandelen in de selectielijst staan waar insiders de laatste maanden aandelen blijven kopen.

Ze verslaan dit jaar met gemak de prestatie van Royal Dutch Shell dat sinds begin dit jaar zo’n 5% kon stijgen:

• +36%
• +18%
• +11%
• +16%
• +203%

Drie van de vijf aandelen presteren beter dan de sector en eentje kon zelfs al verdubbelen in de eerste drie maanden van 2019.

De beurskoersen zijn ondanks de sterke prestatie nog altijd ver verwijderd van hun ‘fair value’ volgens onze analisten.

Insiders uit de olie-industrie weten al langer dat de aandelen een koopje zijn.

Afgelopen maand maart zagen we dat insiders terug zijn gaan kopen. Nog niet op het niveau van eind vorig jaar toen de waarderingen absurd goedkoop waren, maar toch een verhoogde activiteit.

De rendementen van 2019 geven insiders alvast gelijk.