Particuliere beleggers hebben een enorm voordeel ten opzichte van de professionele fondsmanagers. Zij moeten presteren, en moeten transacties uitvoeren. In een interview in 1974 vergeleek Warren Buffett dit met zijn favoriete sport: honkbal.
Het interview in november 1974 volgde na een dramatisch jaar voor Berkshire Hathaway (NYSE: BRK.A / BRK.B). De koers halveerde bijna, vanwege de torenhoge inflatie en enorm gestegen olieprijzen.
In dit interview maakte Buffett een treffende vergelijking. Het is belangrijk om eerst te beseffen in welk stadium het imperium van Buffett zich bevond in dat jaar.
Van 1957 tot en met 1969 beheerde Buffett namelijk een eigen fonds: Buffett Partnerschip, Ltd. In die periode boekte hij een rendement, voor kosten, van 30% per jaar. Ofwel, in die 12 jaar groeide een investering van $ 10.000 naar ruim $ 300.000. Hiermee versloeg hij uiteraard ruimschoots de indexen, en dat trok de aandacht van beleggers.
Ondanks het succes van zijn fonds besloot hij in 1969 het op te heffen. Alle posities werden verkocht en klanten kregen hun geld terug. Buffett wilde het niet meer beheren. Hier was een simpele reden voor:
Hij zag geen value meer.
De markt was volgens hem veranderd. Er waren veel fondsmanagers bijgekomen en de hele beurs was te hoog gewaardeerd. Buffett zei tegen zijn voormalig cliënten dat ze waarschijnlijk beter in van belasting vrijgestelde obligaties konden beleggen.
Het aandeel Berkshire steeg van $ 690 in 1982 naar $ 468.000 vandaag
Toch kwam Buffett een paar jaar later terug, al beheerde hij nu vermogen via een andere constructie: Berkshire Hathaway. Geen beleggingsfonds, maar een conglomeraat waarvan beleggers aandelen konden kopen.
Dat gaf Buffett een enorm voordeel. Dat voordeel vergeleek hij dus met een professionele honkbalspeler. Vrij vertaalt zei hij hierover het volgende:
“Beleggen is de beste sport ter wereld, want je hoeft nooit te slaan. Je staat aan de plaat, en de markt vuurt constant en in hoog tempo ballen op je af.”
Maar hier komt het bijzondere: er is geen straf als je niet slaat. Je kan daar zo lang blijven staan als je wil, tot die ene perfecte bal komt. Dan sla je een homerun.
Dat is het grote verschil met fondsbeheerders. Zij moeten slaan. Het hele stadium is vol en iedereen roept: “Sla dan, mafkees!”. De fans willen een homerun zien. Als je niet slaat, zit je bij de volgende bal op de bank.”
In 1974 zag Buffett heel veel ‘goede ballen’ op zich afkomen. Hij sloeg, en later bleek dit regelmatig een homerun te zijn. Hij sloot het interview in 1974 dan ook af met de woorden:
“Now is the time to invest and get rich.”
Lees ook:
Dit artikel is een commerciële uiting en vormt geen beleggingsadvies. Het is ook geen gepersonaliseerde aanbeveling. Het bevat algemene informatie op basis waarvan u (op eigen verantwoordelijkheid en voor eigen rekening en risico) beslissingen kunt nemen. Value Jagers raadt u aan om zelf advies in te winnen bij derden. U bent zelf verantwoordelijk voor uw beleggingsbeslissing(en).
Aan dit artikel en de inhoud ervan kunnen ook geen rechten worden ontleend. Dit artikel is gebaseerd op aannames en vormt geen enkele garantie voor een bepaalde ontwikkeling of resultaat. Value Jagers is nooit aansprakelijk voor gebruik van dit artikel.
Beleggen brengt grote risico’s en kosten met zich mee. U kunt uw inleg of een deel ervan verliezen. De waarde van uw belegging kan fluctueren. In zijn algemeenheid wijst Value Jagers erop dat het niet verstandig is om te beleggen met geld wat u nodig heeft om te kunnen voorzien in uw dagelijkse voorzieningen. In het verleden behaalde resultaten bieden voorts geen garantie voor de toekomst.
Value Jagers is niet verantwoordelijk voor de inhoud en/of juistheid van deze teksten, afbeeldingen of hyperlinks die door derden worden geplaatst in dit artikel. Evenmin is Value Jagers verantwoordelijk voor informatie en/of berichten die door gebruikers van dit artikel via internet verzonden worden.