Peter Lynch is een levende legende op Wall Street die vooral in de jaren ’70 en ’80 furore maakte. Nadat hij op pensioen ging, schreef hij een boek – One Up On Wall Street: How To Use What You Already Know To Make Money In The Market – die miljoenen mensen kon overtuigen om te gaan beleggen. Het verhaal van Peter Lynch is een verhaal dat iedere belegger kan schrijven.

Lynch leerde het vak kennen op de golfbaan, als caddy (hulpje). Op de golfbaan kwamen veel bankiers en Lynch opende maar wat graag zijn oren voor het advies van deze heren. Dankzij deze job kreeg hij een stageplaats aangeboden bij Fidelity Investments. Na zijn studies ging hij dan ook aan de slag bij deze vermogensbeheerder.

Lynch was actief in verschillende sectoren, van textiel tot chemie en mijnbouw. In 1977 benoemde Fidelity hem tot portfolio manager van het Magellan mutual fund. Dit werd de start van een indrukwekkende carrière.

Op het moment dat Peter Lynch het Magellan mutual fund onder zijn beheer kreeg, zat er voor 18 miljoen dollar aan activa in het fonds. In 1990, toen Lynch op pensioen ging was het fonds uitgegroeid tot een waarde van 19 miljard dollar met meer dan 1.000 aandelen. Dit leverde aandeelhouders een gemiddelde jaarlijkse return op van 29,2%.

Wie 1.000 dollar investeerde in het Magellan mutual fund toen Peter Lynch het roer overnam, had 28.000 dollar op het moment dat hij op pensioen ging. De S&P 500 behaalde in diezelfde periode een rendement van 100%. In 11 van de 13 jaar kon Peter Lynch de S&P 500 verslaan. En daar had hij geen uitzonderlijke strategie voor nodig.

De strategie die iedere belegger kan toepassen

Na zijn carrière schreef Lynch samen met John Rothschild het boek ‘One Up on Wall Street: How to Use What You Already Know to Make Money in the Market’.

Dit unieke boek overtuigde miljoenen beleggers dat je geen quant of professionele belegger moet zijn om mooie resultaten te boeken op de aandelenmarkt.

Gewoon gezond verstand, enkele regels en een basiskennis van de markten zijn voldoende om aandelen te vinden die x10 kunnen gaan, aldus Lynch.

“The real key to making money in stocks is not to get scared out of them.” – Peter Lynch

Zo kocht hijzelf bijvoorbeeld de volgende 10-baggers: Fannie Mae, Ford Motor, Philip Morris, Taco Bell en General Electric.

Peter Lynch werd ook weleens omschreven als een kameleon. Hij paste zich altijd aan aan de situatie van de financiële markt. Maar hij stond er ook om bekend om veel en hard te werken, op eender welk moment van de dag.

Lynch vatte zijn strategie ooit samen in 8 kernpunten:

1. Weet wat je koopt
2. Het is nutteloos om de economie en rentevoeten te voorspellen
3. Je hebt tijd genoeg om uitzonderlijk goede bedrijven te vinden
4. Vermijd gokken
5. Een goed management is bijzonder belangrijk
6. Wees flexibel en nederig, leer uit je fouten
7. Voor je een aandeel koopt, moet je kunnen uitleggen waarom
8. Er is altijd wel iets om je zorgen over te maken

Beleggen als Peter Lynch

Door zo veel mogelijk aandelen te analyseren, geduld te hebben en goed te spreiden, slaagde Lynch erin om verschillende fantastische beleggingen te doen. Weinig beleggers hebben zoveel bedrijven geanalyseerd als Peter Lynch.

Volgens de legendarische belegger hebben particuliere beleggers alle middelen in handen om beter te doen dan grote institutionele beleggers. Grote institutionele beleggers moeten resultaten voorleggen op korte termijn en hebben vaak grote sommen geld te beheren. Hoe meer geld je moet beheren, hoe moeilijker het wordt.

Maar wie goed zijn huiswerk doet, kan als particuliere belegger aandelen kopen en vinden die voor institutionele beleggers zelfs niet in aanmerking komen.

Lynch deelde zijn portefeuille in 3 categorieën in:

• Sneller groeiers: winstgroei tussen 20% en 50%
• Sterkhouders: grote multinationals met 10% tot 20% winstgroei
• Trage groeiers: Winstgroei onder 10% met gezond dividend

De sterkhouders en de trage groeiers zorgen voor de stabiliteit van een portefeuille terwijl de sneller groeiers voor een extra boost kunnen zorgen, dat tikkeltje extra rendement waardoor je beter doet dan de rest.

Opvallend aan de strategie van Lynch was dat zijn diversificatie niet ten koste ging van zijn rendement. Dat komt juist doordat hij 3 gelijkwaardige categorieën hanteerde om in te investeren én hij geen minderwaardige aandelen kocht om te diversifiëren.

Ten slotte had Peter Lynch, net als vele value beleggers, de rust en het geduld om te beleggen op lange termijn. Het grootste voordeel van een belegger, is zijn tijdshorizon. Er komen recessies en er komen beurscorrecties. Wie dat niet begrijpt, heeft niets te zoeken op de aandelenmarkt.