Een van de belangrijkste onderdelen van het beleggen is de kunst van het verkopen. Dit is misschien ook wel een van de moeilijkste onderdelen. Slim verkopen is een wezenlijk onderdeel van succesvol beleggen en het rendement op de lange termijn. Het snel accepteren van een verlies is voor veel beleggers erg lastig. 

De ‘buy-and-hold‘ strategie is enorm populair. Mede aangewakkerd door Warren Buffett die regelmatig aangeeft dat dit volgens hem de beste manier van beleggen is. Bijvoorbeeld met zijn beroemde uitspraak:

“My favourite holding period is forever”

In hoofdlijnen is dit een goede strategie. Het vergroot de kracht van het rente-op-rente effect. Daarnaast zal je de bedrijven achter de aandelen steeds beter begrijpen, wanneer je ze lang in je portfolio hebt.

Vaak wachten waardebeleggers lang tot de markt de onderwaardering in hun posities herkent. Maar hoe lang moet je wachten? Wanneer je een bedrijf jaren in je portfolio hebt zullen de eigenschappen, externe factoren en misschien het management veranderen.

Dan valt te betwijfelen of je oorspronkelijke redenen voor de aankoop nog wel van toepassing zijn.

Private Equity

Op dit gebied kunnen we leren van Private Equity bedrijven, ondanks dat dit een andere tak van sport is. Private Equity investeerders hebben, voordat ze tot investeren overgaan al een hele duidelijk verkoopstrategie. Deze strategie is inclusief tijdlijn waarin bepaalde doelen behaald moeten zijn. 

Het bepalen van een duidelijke einddatum en verkoopstrategie helpt om realistische doelen te stellen aan het bedrijf en management. Verder dan een paar jaar vooruitkijken is immers vrijwel onmogelijk. Doorgaans houden ze bedrijven dan ook drie tot vijf jaar in het portfolio, tot die doelen verwezenlijkt zijn.

Verkeerde aannames

Particuliere beleggers houden aandelen vaak te lang vast omdat ze verkeerde aannames doen. Bijvoorbeeld dat een aandeel waarvan de koers sterk is gedaald op termijn vanzelf wel weer een keer zal stijgen.

Dit is zeer schadelijk voor je rendement vanwege twee redenen.

• de kans is groot dat de koers verder blijft dalen omdat er iets fundamenteel mis is met het bedrijf
• het wachten op de stijging voorkomt dat je het kapitaal inzet in een beter kans

Een ander voorbeeld van een verkeerde aanname is de uitdrukking:

“Niemand wordt arm van het nemen van winst”

Dat kan namelijk wel degelijk. Als je verliezen consequent groter zijn dan je winsten gaat het in snel tempo bergafwaarts. 

Vaak houden beleggers aandelen die op verlies staan te lang vast. Het wordt goedgepraat omdat het een langetermijnbelegging is. Er wordt te lang hoop gehouden dat het wel weer goed komt.

Wanneer verkopen

Eigenlijk is het erg overzichtelijk wanneer je een aandeel moet verkopen. Er zijn vijf redenen:

1. Er is sprake van een duidelijke verslechtering in verdienvermogen of waarde van de activa van het bedrijf
2. De beurskoers stijgt (ver) boven de redelijke waarde
3. Er zijn tekenen dat je thesis voor je aankoop niet uitkomen of onjuist waren
4. Er is een andere kans die met hoge mate van waarschijnlijkheid een beter rendement oplevert
5. Je bent genoodzaakt kapitaal te onttrekken uit je beleggingen

Het verkopen van verliezers

Naast het volgen van bovenstaande vijf regels zijn er nog een aantal eenvoudige manieren om deze valkuilen te vermijden. Bijvoorbeeld door een hele duidelijke regel met jezelf af te spreken.

Zoals: “Wanneer de koers van een nieuwe positie met 15% daalt verkoop ik mijn gehele positie.”

Dit klinkt misschien te simpel maar vaak in de wereld van het beleggen is eenvoud vaak juist goed. Zo’n afspraak met jezelf is meedogenloos, goed meetbaar en wordt niet vertroebeld door je eigen vooroordelen.

Tot slot: wanneer je kapitaal vrij wilt maken, bijvoorbeeld omdat je een goede nieuwe kans gevonden hebt, verkoop je je verliezers. Niet je winnaars.